در حالی که گیم پلی Metal Gear Solid 2  پی اس 2 بسیار خوب است، احتمالاً این قسمتی است که بیشتر ایرادات در آن وجود دارد. مانند  Metal Gear Solid 3  ، وظیفه شما این است که به طور مخفیانه در مناطق مختلف بگردید، سلاح ها را بردارید، زمانی که نگهبانان در اطراف هستند از دید خود دور بمانید. شما باید کارهای مختلفی را انجام دهید، از جمله خلع سلاح بمب ها، مبارزه با یک خون آشام خونخوار و گرفتن عکس از Metal Gear Ray.

همه اینها بسیار خوب است، اما برخی از افراد ممکن است شکایت کنند که بازی چیزی بیش از یک فیلم تعاملی نیست. و از بسیاری جهات، این درست است. سکانس‌های داستانی طولانی و مکرر هستند، که ممکن است باعث شود گیمرها احساس کنند که واقعاً هیچ چیز تحت کنترل آنها نیست.

ابزارهای مختلف دیگری نیز در اختیار خواهید داشت. مهمترین آنها یک نمایشگر راداری است که محافظان دشمن را در مجاورت شما نشان می دهد و لباس مخفیانه بسیار پیشرفته شما را نشان می دهد که از شما در برابر آسیب محافظت می کند اگرچه نامرئی نیست. اگر بازی‌های قبلی Metal Gear  را بازی کرده باشید، بسیاری از دستگاه‌های دیگر، مانند عینک‌های حرارتی و مین‌ یاب، آشنا خواهند بود و استفاده از آن‌ها همچنان سرگرم‌کننده است.

اما زیرکی شما چیزی است که شما را از نگهبانان، دوربین های امنیتی و موارد دیگر عبور می دهد. حرکت از روی سرپوش به بالا می‌تواند شما را از برخی مناطق عبور دهد، اما در مواقع دیگر، مجبور خواهید بود محافظ‌ها را بدون اینکه متوجه شما شوند بیرون بیاورید. نگهبان‌ها همگی نسبتا نزدیک‌بین هستند - شما می‌توانید میدان دید آنها را با یک مخروط بر روی نمایشگر رادار خود مشاهده کنید، و فقط تا حدود 30 فوت امتداد دارد.

 از سوی دیگر، این برای آن‌ها برای شناسایی شما در محیط‌های معمولاً محدود بازی کافی است و علاوه بر این، همیشه نمی‌توانید به رادار خود برای نشان دادن اینکه آیا نیروهای دشمن در نزدیکی شما هستند یا در محدوده بصری هستید، تکیه کنید. به این دلیل که در بیشتر مناطق، رادار شما در ابتدا تا زمانی که یک ترمینال کامپیوتری را پیدا کنید غیرفعال می شود. بازیکنان Metal Gear Solid  باید قدر این شکار را بدانند، زیرا متوجه خواهند شد که رادار همیشه مفید را نمی توان بدیهی دانست.

مطمئنا دیر یا زود توسط یک نگهبان شناسایی خواهید شد. زنگ هشدار به صدا در می‌آید، رادار شما در هیاهو آفلاین می‌شود، و نگهبانان به شدت مسلح سرازیر می‌شوند. مگر اینکه بتوانید مکانی برای مخفی شدن پیدا کنید. احتمالاً تسلیم این نیروهای تهاجمی خواهید شد. شما را پیدا کرده و به سمتتان تیراندازی میکنند.

 شما کار را با یک تپانچه M9  تک شلیک اصلاح شده شروع خواهید کرد که از گلوله های آرامش بخش استفاده می کند. می تواند دشمنان شما را بیهوش کند، اما داروها فوراً کار نمی کنند مگر اینکه ضربه ای به ناحیه سر بزنید. انجام این کار مستلزم استفاده از نمای اول شخص است که می توانید با فشار دادن و نگه داشتن دکمه R1  فوراً به آن تغییر مکان دهید.

 در Metal Gear Solid 2 PS2، می‌توانید با استفاده از هر یک از سلاح‌های خود، دشمنان خود را هدف قرار دهید، جایی که می‌توانید از دید اول شخص به اطراف نگاه کنید، اما نمی‌توانید شلیک کنید. ، مگر با سلاح های خاص. در ادامه، شما همیشه در حال عکاسی از دید اول شخص خواهید بود، زیرا انجام این کار از نظر تاکتیکی سودمند است.

جابجایی دائمی از نمای سوم شخص به نمای اول شخص مستلزم عادت کردن است، اگرچه این بازی چند درس آموزشی را ادغام می کند تا شما را به سرعت آماده کند. در واقع، این واقعیت که حالت اول شخص اغلب در Metal Gear Solid 2  پی اس 2 استفاده می شود، ممکن است شما را متعجب کند که چرا بازی را نمی توان منحصراً از این منظر بازی کرد. همانطور که هست، مانند Metal Gear Solid، می توانید بچرخید و در حالت اول شخص به بالا و پایین نگاه کنید، اما نمی توانید حرکت کنید.

ناگفته نماند، بازی بسیار خطی است بنابراین، دوباره، ممکن است کمی بیش از حد سینمایی به نظر برسد. از سوی دیگر، برخی ممکن است کاملاً عاشق نحوه بازی Metal Gear Solid 2  پلی استیشن 2 باشند. من یک جورهایی در این بین هستم . من از نحوه ارائه بازی خوشم می آید، اما همچنین احساس می کنم که گاهی اوقات کمی زیاده روی می کند.

متأسفانه بازی نسبتاً کوتاه است. انتظار می رود برای اولین بار بیش از 10 ساعت طول بکشد، اما پس از آن، احتمالاً می توان آن را در 6 ساعت انجام داد. طول آن تقریباً به اندازه نسخه اصلی است، که معمولاً به عنوان خیلی کوتاه توافق می شود.

در مجموع، اینکه آیا از گیم‌پلی خوشتان می‌آید، بستگی به این دارد که آیا به گشت و گذار در اطراف علاقه دارید، در حالی که به بازی اجازه می‌دهید بسیاری از کارهایی که انجام می‌دهید و اتفاقات را نیز کنترل کند.

کنترل عامل جاسوسی خود در این مورد می تواند کمی دست و پا گیر باشد. در حالی که چند ویژگی جدید اضافه شد که در نسخه اصلی یافت نشد، مانند سیستم هدف گیری اول شخص مورد نیاز، و برخی حرکات جدید، نحوه کنترل همه چیز اساساً یکسان است. و مانند قبل، ممکن است کمی دردسرساز باشد.

 اغلب، به لطف زاویه دوربین و کنترل راحت بازی، متوجه می‌شوید که به دیوار فشار می‌آورید، یا فقط می‌خواهید چیزی را در زمانی که نمی‌خواهید «گرفتار کنید». کنترل خزیدن به طرز دردناکی سخت است و واقعاً باید بهبود می یافت. با این حال، همه چیز بد نیست. بازی هنوز هم بسیار قابل کنترل است، و قطعا بازی کردن برای آن لذت بخش است.

بازی‌های اکشن همیشه در داستان‌های عمیق بزرگ نیستند - MGS  در زمان انتشار واقعاً رکورد جدیدی را برای چنین جنبه‌هایی ثبت کرد. و خوشبختانه Metal Gear Solid 2 سونی 2 راه خود را دنبال می کند. انتظار دیدن تعداد زیادی چهره و نام آشنا را داشته باشید - به علاوه تعداد زیادی چهره جدید.

 خط داستانی بازی حول محور متال گیر جدید (این بار با نام RAY) است. بدون فاش کردن بیش از حد، فقط می گویم که پیچش ها و رازهای زیادی وجود دارد که ذهن شما را خراب می کند. به نظر من، MGS2  حتی بیشتر از پیش درآمد خود گیج کننده است. اغلب، تشخیص اینکه دقیقاً چه اتفاقی در حال رخ دادن است، سخت است، و بعداً، وقتی متوجه شدید، به نظر می رسد که آنچه قبلاً به شما گفته شده بود، فقط یک دروغ بزرگ بوده است.

بسیاری از اوقات، تعیین دقیق شخصیت منفی اصلی دشوار است، به خصوص زمانی که شخصیت های مرموز زیادی وجود دارند که به نظر می رسد نه دوست هستند و نه دشمن. در مجموع، داستان موفقیت آمیز است، با حجم عظیمی از رمز و راز که شما را در حدس زدن نگه می دارد.

به احتمال زیاد بسیاری از افرادی که هرگز بازی اصلی Metal Gear Solid  را بازی نکرده‌اند، دنباله آن را بازی کنند، حتی اگر نسخه اصلی موفق بود. از آنجایی که طرح دنباله با بازی اول مرتبط است، این افراد ممکن است با برخی از مراجع سردرگم شوند. Metal Gear Solid 2  شامل خلاصه‌ای از اتفاقاتی است که در بازی قبلی رخ داده‌اند، اما بهتر است قبل از اجرای دنباله، نسخه اصلی را اجرا کنید. از سوی دیگر، اگر تصادفاً هرگز متال گیر سالید را بازی نکرده باشید، شگفتی‌های متال گیر سالید 2 بیشتر آشکار خواهد شد، زیرا با توانایی‌های هیدئو کوجیما در داستان سرایی خود آشنا نیستید.

 از نظر فنی، دنباله‌های داستان در Metal Gear Solid 2 شیک هستند، بسیار بیشتر از آنچه که معمولاً در بازی‌های دیگر می‌بینید. سینماتیک‌های کاملاً سه‌بعدی درست مانند بقیه بازی‌ها در حال رندر شدن هستند و باعث می‌شوند این صحنه‌ها به‌طور یکپارچه با گیم‌پلی واقعی ترکیب شوند. سکانس های داستانی اغلب بسیار دراماتیک هستند. کاراکترها در اکثر موارد بسیار گویا هستند، به لطف مدل‌های سه بعدی پر جزئیات و انیمیشن‌های متحرک.

وقتی صحبت از PS2  می شود، بازی های زیادی با گرافیک عالی وجود دارد. به دلیل قابلیت‌های سه بعدی فوق‌العاده سخت‌افزار، پارامترها نسبت به PS  اصلی سه برابر افزایش یافته‌اند و هر توسعه‌دهنده بازی در تلاش است تا بازی‌ای بسازد که سخت‌افزار PS2  را به حداکثر برساند.

درست از محل افتتاحیه، بر روی پل بارانی منهتن، متوجه نور و جلوه های آب و هوایی فوق العاده خواهید شد. پیش از این هرگز چنین تصور واقعی از بارندگی را در گرافیک درون بازی ندیده بودم. در همان ابتدا، گرافیک خیره کننده است و حال و هوای عالی را ارائه می دهد. در حالی که ما مردی مرموز با پانچو را تماشا می کنیم که به آرامی از روی پل عبور می کند، ماشین هایی با طراحی واقع گرایانه زوم می کنند. همه چیز عالی به تصویر کشیده شده و متحرک است.

وقتی در نهایت متوجه شدیم که مرد پانچو Snake  است - قهرمان تمام بازی‌های متال گیر ، او یک زره کاملاً مخفی کاری را روشن می‌کند و بانجی از روی پل می‌پرد. در اصل، از همان ابتدا می‌توانید بگویید که MGS2  یک تجربه چشم نواز خواهد بود. در سرتاسر بازی کات سین های درون بازی وجود دارد که عالی به نظر می رسند. هرگز پیش از این، حالات چهره به اندازه این بازی به این صورت پویا و متقاعدکننده طراحی نشده بود. وقتی شخصیت ها صحبت می کنند، واقعاً به نظر می رسد که دارند صحبت می کنند .

با پیشروی در بازی، با انواع سلاح ها، آیتم ها، مناطق و شخصیت های مختلف آشنا خواهید شد. همانطور که انتظار می رفت، همه اینها از نظر گرافیکی به طرز شگفت انگیزی خوب انجام شده اند و مطمئناً اکثر افراد را تحت تأثیر قرار می دهند. تنها بازی ای که می توانم به آن فکر کنم در حال حاضر بر روی PS2  که از جلوه های بصری MGS2  پیشی می گیرد، Final Fantasy X  و شاید Gran Turismo 3   است. اما غیر از آن، MGS2 بی نظیر است.

مانند بازی اول، صداگذاری بسیار بهتر از چیزی است که از یک بازی ویدیویی انتظار دارید. در حالی که بیشتر دیالوگ ها از طریق یک کدک (رادیو/تلویزیون دو طرفه) ارائه می شوند، به نظر می رسد که همه آنها بسیار خوب کار می کنند، زیرا صداگذاری درجه یک است.

به ندرت کاراکترها بی احساس یا صاف به نظر می رسند. بقیه صداها هم درجه یک هستند. زمانی که در حال گشت و گذار هستید، موسیقی به طور موثری جوی و محیطی است، اما وقتی گرفتار می‌شوید، آهنگ‌ها به ضرب‌های سنگینی شبیه تکنو می‌رسند. با ترکیبی از زنگ هشدار آزاردهنده و شگفت‌انگیز، صدای «پیدا شدن» واقعاً باعث می‌شود که احساس کنید دچار مشکل شدید.

اگرچه بازی به صورت اختیاری زیرنویس دارد، اما هر خط دیالوگ با صدای بلند گفته می شود، مانند بازی اصلی Metal Gear Solid. گفتار در ادامه نیز کیفیت مشابهی دارد، تا حدی به این دلیل که همه صداپیشگان برای شخصیت های بازگشته نقش خود را تکرار کردند، از جمله دیوید هایتر، فیلمنامه نویس مردان ایکس، در نقش Solid Snake.

 مانند Metal Gear Solid، صداهای صوتی همیشه طبیعی به نظر نمی رسند. گفتار برخی از شخصیت‌ها، از جمله مار، اغراق‌آمیز است، و اگرچه دیالوگ‌ها عمدتاً روان جریان دارند، اما همچنان فیلمنامه‌ای به نظر می‌رسد. با این حال، صداگذاری بیش از حد به درستی با شخصیت های برتر بازی مطابقت دارد و خود دیالوگ از ترجمه ژاپنی دست نخورده باقی مانده است. بازی در نهایت حس یک رمان گرافیکی خوب را دارد.

یکی دیگر از افزودنی‌های کوچک خوب این است که همه اسلحه‌ها و اسلحه‌ها شبیه چیزی واقعی هستند، یا حداقل آن‌طور که انتظار دارید صدا داشته باشند. اسلحه‌ها صدایی زیبا، غنی و خردکننده را ارائه می‌کنند - مانند برخی از بازی‌های دیگر.

خوب، کونامی یک بار دیگر نتوانست ما را ناامید کند! MGS2  با هر چیزی که یک بازی خوب نیاز دارد پر از گنچ است و بیشتر جنبه ها با سبک واقعی ارائه می شوند. این مانند یک فیلم اکشن/علمی تخیلی/جاسوسی 10 ساعته باحال است که مملو از شگفتی‌ها و اوج‌های کاذب است. این بازی با انواع ظرافت های کوچک شگفت انگیز لایه بندی شده است که آن را لذت بخش تر می کند.